Nieuwe buren, zotte kuren
Aan fatsoen zijn er grenzen, aan onfatsoenlijk blijkbaar niet. Dat moeten ook de makers van het Vijf-programma ‘Nieuwe Buren’ dat vanavond uitgezonden wordt, gedacht hebben. Karen Damen en James Cooke zetten een maand alle luxe opzij en moeten zich zien te redden met een leefloon. Bedoeling is dat dit boeiende televisie oplevert. Spel en amusement.
Karen Damen had bij mij wel wat krediet opgebouwd met haar programma ‘Perfect?’. Zeker omdat ze liet zien dat ze zelf niet perfect is, ze toonde haar ware ik. Dat dacht ik tenminste. Maar vanaf vanavond kan de kijker dus tien weken lang volgen hoe het is om als luxedier een maand in armoede te leven. Ze heeft veel gevloekt en is veel kilo’s aangekomen – liet ze nog weten. Clichés zijn er immers om in stand gehouden te worden.
Ik begrijp het opzet van dit programma niet. Mensen die niet arm zijn, kunnen zich niet inbeelden hoe het is. Ze hebben steeds een stemmetje in hun achterhoofd dat zegt: als deze uitdaging – waar ze dan nog voor betaald worden, neem ik aan – voorbij is, wacht ons alle luxe en zekerheid; deze opdracht is onze nieuwe show. Die onvermoeibare overlevingsdrang die mensen met een laag inkomen nodig hebben, is hun volkomen onbekend. En maar goed ook. Het is een weinig benijdenswaardig sentiment. Dat zelfs leven in armoede aangewend wordt om anderen te entertainen, vind ik alle fatsoen voorbij. Wat wordt de volgende format? Ik ga eens kijken hoe het is om dertig dagen te leven als vluchteling? We moeten minder zeuren over pietluttigheden, we hebben het zo goed in Vlaanderen – liet La Damen ook nog optekenen. Tja, dat ‘goed’ is heel relatief en bij de één toch al wat anders ingevuld dan bij de ander.
Soit, blijkbaar is het inleefidee een project dat af en toe de kop op steekt. Politici – met ook al een royaal salaris – proberen zich er al eens populair mee te maken en leven dan een week met een beperkt budget en laten dat dan in de pers rijkelijk uitsmeren; of een bekende Vlaming speelt een nacht dakloze en komt dan tot de conclusie dat hij voortaan muntjes in zijn jaszak moet steken om aan bedelaars te geven.
Veel meer dan deze show, waar die bekende mensen centraal staan en niet de mensen in armoede, zou het zinvol zijn om wat meer energie en geld te steken in ideeën om dit probleem te verhelpen. Armoede is geen amusement. Armoede is niet zoals een Vijffilm die altijd goed afloopt. Armoede behoort niet tot de zotte kuren van een zangeres. Armoede is sneu voor veel te veel mensen.
Veel liever zag ik Karen Damen Tele-Romeo zingen. Veel liever zag ik dat Vijf een programma gemaakt had met iemand met een laag inkomen die eens een maand met het loon van Karen Damen mocht leven. Dat moet lekkere televisie opleveren.
Maar nu hebben we, voordat de eerste aflevering nog moet gezien worden, het programma al veel aandacht gegeven. Een concept dat dit niet verdient.
Wil je mij volgen? Like dan zeker mijn facebook-pagina
Dat stemmetje in je achterhoofd dat zegt dat het voorbij gaat, dat is de nagel op de kop. De grootste reden dat wij niet in Ierland gebleven zijn, is geld. Omdat wij de optie hadden om ergens te gaan wonen waar je met hetzelfde loon niet nipt rond komt, maar ruim over houdt. Na een dik jaar op onze uitgaven letten en te vaak neen moeten zeggen of denken, ben ik maar wat dankbaar dat wij die optie hadden. En heb ik nog zo veel meer bewondering voor de kracht en moed van het veel te grote aantal mensen die die luxe niet hebben.
Zo raak verwoord, Sigrid. De fall-back optie van het proberen, maakt het hele experiment kwetsend. Voor mij speelt datzelfde dilemma wanneer ik over verre reizen naar landen waar mensen worstelen met armoede, denk. Hoe inlevend is je inleven daar, als je daarna gewoon weer op het vliegtuig kan stappen naar huis en daar alles vindt wat nodig is om waardig te leven?
Mooi gezegd. Ik heb het programma zelf niet gezien, dus weet niet in hoeverre het hiervoor opgaat, maar je ziet ook vaak een soort marginalisering of stereotypering van mensen in armoede. Lachen met. De couch potatoes in hun joggingbroek. Zo wordt het natuurlijk ook makkelijker om een zwak beleid rond armoedebestrijding verkocht te krijgen..
Bedankt voor deze blog. Waar en goed geschreven en relevant. Je televisieformat van iemand in armoede met de loon van Karen Damen te laten leven, vind ik wel iets.
Hulde voor dit blogstuk ! Zou t niet beter kunnen zeggen …